Czy wiesz, że pożyczając pieniądze od rodziny i znajomych, możesz zostać obciążony podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC)? Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego obowiązku, gdyż pożyczki od osób prywatnych rzadko są udokumentowane umową. Niestety pożyczanie pieniędzy „na gębę” to duże ryzyko. Może się bowiem okazać, że Twój wierzyciel zechce odzyskać dług szybciej niż ustaliliście i wzajemne pretensje zepsują wasze relacje. Ponadto jeśli pożyczasz sporą kwotę, np. na zakup samochodu, fiskus może zapytać, skąd u Ciebie nagły przypływ gotówki. Bywa również tak, że wierzyciel zechce sporządzić umowę – wówczas jeśli nie zgłosisz jej do US, mogą spotkać Cię dotkliwe sankcje. Kto i na jakich zasadach powinien zapłacić podatek od umowy pożyczki?
Legalna umowa pożyczki – podatek nie dla wszystkich
Ustawodawca wziął pod uwagę, że osoba pożyczająca pieniądze nie jest w najlepszej kondycji finansowej i zwykle prosi o pomoc najbliższą rodzinę. W związku z tym Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiduje szereg zwolnień, dzięki którym można łatwo uniknąć płacenia podatku od pożyczki.
Najkorzystniej zwrócić się o pożyczkę do krewnych – współmałżonka, rodziców, dziadków, dzieci, rodzeństwa, macochy, ojczyma czy pasierba. Pożyczka nie ulegnie opodatkowaniu, jeśli złożysz w urzędzie skarbowym deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-3) w terminie do 14 dni od jej otrzymania. Natomiast jeśli pożyczasz pieniądze od teściów, zięcia czy synowej, przysługuje Ci zwolnienie z podatku, o ile kwota pożyczki nie przekroczy 9637 zł.
Ale to nie jedyne wyjątki, których może dotyczyć umowa pożyczki – podatek nie zostanie pobrany również od:
- pożyczek od jednej osoby w wysokości nieprzekraczającej 5000 zł w ciągu 3 kolejnych lat;
- pożyczek o wysokości nieprzekraczającej 25 000 zł od grupy osób, zaciągniętych w ciągu 3 kolejnych lat;
- pożyczek od przedsiębiorstw zajmujących się udzielaniem pożyczek i kredytów, które nie mają siedziby ani zarządu na terenie Polski;
- pożyczek z pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, funduszów związków zawodowych, SKOK-ów, koleżeńskich kas oszczędnościowo-pożyczkowych w wojsku, funduszu zakładowego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych;
- pożyczek od akcjonariuszów spółki.
Jak zapłacić podatek od umowy pożyczki?
Aby pożyczyć pieniądze zgodnie z prawem, musisz w ciągu 14 dni złożyć w urzędzie skarbowym deklarację PCC-3. Ponadto musisz udowodnić otrzymanie pożyczki, dlatego pieniądze powinny być dostarczone przelewem na konto bankowe lub przekazem pieniężnym.
Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% od pożyczonej kwoty, przy czym podczas obliczania podatku należy uwzględnić przysługujące zwolnienia. Przykładowo, jeśli pożyczysz od przyjaciela 12 000 zł, wówczas zapłacisz 2% podatku jedynie od kwoty 7000 zł, gdyż 5000 zł podlega ustawowemu zwolnieniu (przyp. 1).
Natomiast jeśli nie zgłosisz umowy w urzędzie skarbowym i nie odprowadzisz podatku, możesz zapłacić sankcję w wysokości 20% podstawy opodatkowania.
